Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Αναζητώντας το «φιλί της ζωής»

Στη δίνη της αβύσσου εξακολου­θεί να στροβιλίζεται η κυβέρνη­ση, χωρίς να υπάρχουν εμφα­νή στοιχεία εξόδου της. Η αμηχανία, η αγωνία και κυρίως ο πανικός για τα απανωτά πολιτικά χαστούκια είναι κά­τι παραπάνω από εμφανή τις τελευταί­ες ώρες. Οι πιέσεις από τους δανειστές μας (και κυρίως από την Ευρωπαϊκή Ένωση) πληθαίνουν, το Μεσοπρόθε­σμα Πρόγραμμα παραμένει ημιτελές και υπό συνεχή αναμόρφωση, ενώ η κυβέρνηση πιέζεται να πάρει τόσο σκληρά μέτρα, με αιχμή τις απολύσεις στο Δημόσιο και την τραγική περικοπή των αποδοχών των δημοσίων υπαλλή­λων, που ξεπερνούν την αντοχή της.

Ο πρωθυπουργός «τρέχει και δεν φτάνει», αλλά τα όποια αποθέματα αξιοπιστίας και αποδοχής του από τους ξένους ηγέτες, τα διεθνή Μέσα Ενημέ­ρωσης, αλλά και την ελληνική κοινωνία μοιάζει να εξαντλούνται, κυρίως λόγω της ανακύκλωσης του οικονομικού αδι­εξόδου στο οποίο έχει βυθιστεί η Ελλά­δα τους τελευταίους 18 μήνες.
Μπορεί στις δημόσιες εμφανίσεις του να προβάλλει την εικόνα του ψύ­χραιμου ηγέτη και του cool τύπου, που δεν επηρεάζεται από τη γενική κατα­κραυγή, στο παρασκήνιο όμως είναι έντονος ο προβληματισμός του από το γεγονός ότι η κυβέρνησή του έχει απολέσει τα τελευταία ψήγματα τό­σο κυριαρχίας στο εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι όσο και εκτίμησης στη διεθνή κοινότητα.

Τις περασμένες μέρες επιχείρησε να θέσει στην τρόικα «κόκκινες γραμμές», κυρίως σε δύο κατευθύνσεις:
Πρώτον, ότι δεν είναι δυνατόν να μπουν υποθήκες περιουσιακών στοι­χείων του ελληνικού Δημοσίου προκει­μένου να υπογραφεί ένα νέο σύμφωνο χρηματοδότησης για την επόμενη τρι­ετία.
Και, δεύτερον, ότι δεν μπορεί να θεωρείται προαπαιτούμενο η πολιτική συναίνεση προκειμένου να συνεχιστεί η χρηματοδότηση της χώρας από το πακέτο στήριξης των 110 δισ. ευρώ.
Όμως το ράπισμα από τα ευρωπαϊκά όργανα ήταν ηχηρό, αφού οι «κόκκινες γραμμές» κατέρρευσαν πανηγυρικά και οι αφόρητες πιέσεις προς την κυβέρνηση άρχισαν να δημοσιοποιούνται σε μορφή χιονοστιβάδας.

Στο πλαίσιο αυτό το φιλί της ζωής προς την κυβέρνηση είναι να πειστούν οι τροϊ-κανοί   ότι   ενδεχό­μενες κάλπες τώρα θα βυθίσουν τη χώ­ρα σε πολιτικό χάος, ενώ τεχνητή αναπνοή στην κυβέρνηση φέρε­ται να επιχειρεί ο Γιώργος Πα­πανδρέου με τρεις κινήσεις των επόμενων ημερών και αφού ολοκληρωθεί και εγκρι­θεί από το Υπουργικό Συμβούλιο το Μεσο­πρόθεσμο Πρόγραμ­μα:
Να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα με δραμα­τικές αλλαγές στις προ­βλέψεις του, που θα πε­ριλαμβάνει πλήρη ιδιωτι­κοποίηση όλων όσα δύναται να δώσει η κυβέρνηση (ΔΕΚΟ, αεροδρόμια, λι­μάνια, δρόμους, ενεργειακά αποθέμα­τα κ.λπ.) αλλά και δέσμευση για απο­χώρηση από το Δημόσιο 200 χιλιάδων υπαλλήλων. Επ’ αυτού κυβερνητικές πηγές επιμένουν ότι μπορεί οριακά να απομακρυνθούν κάποιοι υπάλληλοι με σύμβαση αορίστου χρόνου από το Δη­μόσιο, αλλά δεν υπάρχει πρόθεση για μαζικές απολύσεις, απλώς ενδεχομέ­νως να θεσπιστεί η πρόταση Λοβέρδου, Σαμαρά και άλλων για μηδενικές προσλήψεις στο Δημόσιο την επόμενη 5ετία.
Να καλέσει τους πολιτικούς αρ­χηγούς είτε σε σύσκεψη είτε σε κατ’ ιδίαν ενημέρωση (το πιθανότερο) προ­κειμένου να τους περιγράψει αναλυτι­κά την κατάσταση και να ζητήσει, όχι συναίνεση - όπως λένε συνεργάτες του -, αλλά εθνική συνεννόηση. Μά­λιστα στελέχη του Μεγάρου Μαξίμου επισημαίνουν ότι ο πρωθυπουργός εί­ναι αποφασισμένος να τους αναλύσει όλα τα ζοφερά σενάρια για το μέλλον των Ελλήνων, αν η χώρα χρεοκοπήσει. Τα σενάρια αυτά έχουν αναλάβει εξει­δικευμένα γραφεία στο εξωτερικό, υπό την επίβλεψη του στενού συνερ­γάτη του Γ. Παπακωνσταντίνου Γιώρ­γου Ζαννιά. Αν γίνει μια τέτοια συνά­ντηση, ο πρωθυπουργός δεν θα ζητή­σει στήριξη, αλλά θα τονίσει την κρι­σιμότητα των στιγμών καλώντας τους πολιτικούς αρχηγούς να αναλογιστούν τις ευθύνες τους και να τις αναλάβουν δημόσια.
Να πραγματοποιήσει διάγγελμα στον ελληνικό λαό, αναφερόμενος λεπτομερώς στο Μεσοπρόθεσμο Πρό­γραμμα αλλά και στην κρισιμότητα των στιγμών, καλώντας όλους τους Έλλη­νες να υπερβούν τα κομματικά τείχη με στόχο τη σωτηρία της χώρας.

Ο πρωθυπουργός, λένε οι συνεργά­τες του, γνωρίζει ότι το αδιέξοδο στο οποίο οδεύει η χώρα δεν αλλάζει με ανασχηματισμό, αλλά μόνο με εκλογές, τις οποίες όχι μό­νο δεν επιθυμεί, αλλά αντίθετα θέλει να αποτρέψει. Γνωρί­ζοντας ότι κι άλ­λα κόμματα δεν θα ήθελαν εκλογές, σε αντίθεση με το εκδοτικό -επιχειρηματικό κατεστημένο που πιέζει προς την κατεύθυνση αυτή, επιχειρεί να «πιαστεί» από τον Αντώνη Σαμαρά προκειμένου να διασωθούν και οι δύο. Και ο αρ­χηγός της Ν.Δ. γνωρίζει ότι είναι μεγάλο ρίσκο μια προσφυγή στις κάλπες τώρα για την προοπτι­κή του πολιτικού συστήματος, όπως το γνωρίζουμε. Γι’ αυτό και ίσως η κυβέρνηση επιχειρήσει να πείσει και τους Ευρωπαίους ότι δεν μπορεί να υπάρξει άκριτη συναί­νεση και ότι η Ν.Δ. θα προσυπογράψει σοβαρά σημεία του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, όπως είναι το πρό­γραμμα αποκρατικοποιήσεων. Όπως λένε στην κυβέρνηση, η τρόικα θέλει τη συναίνεση της Νέας Δημοκρατίας όχι τόσο στις περικοπές, όσο στο σχέ­διο αξιοποίησης της δημόσιας περιου­σίας, αφού, αν η αξιωματική αντιπολί­τευση αρχίσει τον «ανένδοτο», στο πε­δίο αυτό κανείς δεν πρόκειται να μπει να επενδύσει, ενώ και η κυβέρνηση θα οπισθοχωρήσει προκειμένου να μην κατηγορηθεί για ξεπούλημα.

Συνεπώς υπάρχει σοβαρό ενδεχόμε­νο η πίεση για συναίνεση να εκτονωθεί σε μια υπερψήφιση από την Ν.Δ. μόνο στα σημεία του Μεσοπρόθεσμου Προ­γράμματος που βρίσκονται στην ατζέ­ντα της, όπως είναι το πρόγραμμα απο­κρατικοποιήσεων.

Στο χτεσινό άτυπο Υπουργικό Συμ­βούλιο, που συνεδρίασε για μια ακό­μα φορά προκειμένου να εξετάσει τα νέα δεδομένα στην τελική σύνταξη του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, αλ­λά και στη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβούλιου, που αναμένεται στην αρ­χή της επόμενης εβδομάδας να εγκρί­νει το Πρόγραμμα, ο πρωθυπουργός θέλει να επαναφέρει στην τάξη τους υπουργούς του, καλώντας τους να στα­ματήσουν ακαριαία τις δημόσιες δι­αφοροποιήσεις τους που προκαλούν σύγχυση. Ο Γ. Παπανδρέου θα τονίσει ότι η κυβέρνηση έχει εξαντλήσει από καιρό την περίοδο χάριτος και κανείς δεν έχει δικαίωμα διαφοροποίησης από τη στιγμή που θα ληφθούν οι απο­φάσεις.
Το ζήτημα όμως είναι ότι, τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στέκονται στα… νύχια, αφού θεωρούν ότι οι τε­λευταίες εξελίξεις γύρω από τη διαχεί­ριση του μνημονίου δημιουργούν συν­θήκες πλήρους ανατροπής του υπάρ­χοντος πολιτικού σκηνικού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: