Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

Η αποχή δεν είναι λύση

Πάρα πολλοί συμπολίτες μας και αυτό φαίνεται ήδη μέσα από σχόλια και άρθρα που γίνονται και στην μπλογκόσφαιρα, φέρονται αποφασισμένοι να απέχουν από τις ερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, δηλαδή να μην πάνε να ψηφίσουν. Η απογοήτευση από τα κόμματα και η ανικανότητα της πολιτικής ελίτ του τόπου, που από τη δική της διακυβέρνηση φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο που έχουμε φτάσει, έχει απογοητεύσει τον κόσμο τόσο πολύ που βρίσκει σαν διέξοδο διαμαρτυρίας την αποχή από τις εκλογές. Αν μάλιστα στα πιο πάνω προστεθεί και η κακοδιαχείριση  πάρα πολλών δήμων, οι οποίοι έχουν καταχρεώσει το κοινωνικό σύνολο για εξυπηρέτηση ημετέρων, τότε η φυγή φαντάζει ως ιδανική λύση.

Είναι όμως η φυγή λύση; 

Αυτό εδώ το blog, μαζί με άλλα blogs, έδωσε μάχη στις προηγούμενες ευρωεκλογές υπέρ της αποχής και πραγματικά εκεί υπήρξε σημαντική αποχή. Όμως ήταν άλλα εκείνα τα δεδομένα και άλλα τα σημερινά. Ούτε κρίση είχε ξεσπάσει, ούτε ΔΝΤ και ξένη κατοχή στη χώρα μας δεν υπήρχαν. Ήταν απλά μια διαμαρτυρία κατά της τότε κακοδιαχείρισης από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μετά από αυτό όμως, πολλοί πολίτες και ιδιαίτερα Νεοδημοκράτες συνέχισαν την αποχή και στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, με συνέπεια να εκλεγεί μια πανίσχυρη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με ταυτόχρονη σημαντική υποχώρηση των δυνάμεων της Νέας Δημοκρατίας.  Το αποτέλεσμα ήταν ο κ. Παπανδρέου, ενώ είχε εξαπατήσει πολιτικά το λαό προεκλογικά, να έχει τελικά μια άνετη πλειοψηφία των 160 βουλευτών και να μην φοβάται διαρροές, τσακίζοντας κυριολεκτικά σήμερα τα μεσαία και κατώτερα λαϊκά στρώματα.

Τώρα όμως πρέπει να περάσουμε μήνυμα τόσο προς τους ξένους νεοαποικιοκράτες όσο και προς τους εδώ υποτακτικούς τους. Αυτές οι εκλογές, αν και φαινομενικά αθώες αυτοδιοικητικές εκλογές, θα πρέπει να τους εκπλήξουν, να τους σοκάρουν και να τους κόψουν τη φόρα για την πλήρη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Θα πρέπει να ψηφίσουμε οτιδήποτε άλλο εκτός από τους υποτακτικούς του ΔΝΤ και τα εξαπτέρυγά τους.

Τι αποτελέσματα θα έχει ενδεχόμενη αποχή;

1) Κατ’ αρχήν κανένα αποτέλεσμα σε ότι αφορά την εκλογή των υποψηφίων. Το πολιτικό μας σύστημα είναι έτσι φτιαγμένο που δεν το επηρεάζει η αποχή, τα λευκά ή τα άκυρα ψηφοδέλτια. Ακόμα και ένας πολίτης να ψηφίσει έγκυρα, το κόμμα που θα πάρει την ψήφο θα εκλέξει 300 βουλευτές. Ακόμα και ένας δημότης να ψηφίσει, ο συνδυασμός που θα πάρει την ψήφο θα εκλέξει δήμαρχο. Επομένως η αποχή δεν προκαλεί άμεση ζημιά στο πολιτικό σύστημα.

2) Η αποχή θα αυξήσει τεχνικά τα ποσοστά εκείνου του κόμματος του οποίου οι ψηφοφόροι του θα πάνε στρατευμένα στις κάλπες. Επομένως, ενδεχόμενη αποχή θα ευνοήσει κυρίως το ΠΑΣΟΚ, του οποίου ο σκληρός πυρήνας θα ψηφίσει στρατευμένα. 

3) Η αποχή δεν είναι πολιτική στάση. Είναι φυγομαχία. Είναι παράδοση άνευ όρων στις επιλογές στρατευμένων μειοψηφιών. Είναι παράδοση στο ΔΝΤ και στις ορέξεις των ντόπιων εκμεταλλευτών.

4) Ενδεχόμενη επικράτηση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ θα σημάνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου για πλήρη άλωση των πάντων, κοινωνικών και εθνικών θεμάτων.

5) Η αποχή των γηγενών ψηφοφόρων θα δώσει πολλαπλασιαστική δύναμη στην ψήφο των αλλοδαπών ψηφοφόρων, η οποία εκτός των άλλων μπορεί να προκαλέσει προβλήματα και  σε ζωτικά εθνικά θέματα.

Επομένως αυτή τη φορά δεν έχουμε την πολυτέλεια της αποχής.

Αυτή τη φορά ψηφίζουμε τον ίδιο το διάβολο, αλλά όχι υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου δεν χάνουμε και τίποτα. Όλοι ανεξαρτήτως κομμάτων και χρωμάτων διέλυσαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση. 

Επομένως προέχει το σαφές μήνυμα προς ΔΝΤ και ντόπιους εντολοδόχους. 

exomatiakaivlepo 

1 σχόλιο:

Νίκος Αλατσατιανός είπε...

1) Η αποχή από τις εκλογές είναι φυγομαχία, ενώ η επιλογή συμβούλων για το έκτρωμα του Καλλικράτη που αποτελεί μέρος της πολιτικής της τρόικας είναι... μάχη! Ωραία λογική.
2) Τα περί γηγενών κλπ εκτός από αστήρικτα- μερικές εκατοντάδες σε όλη την Ελλάδα είναι οι αλλοδαποί που ψηφίζουν- κάθε άλλο παρά στη λογική της αντιΔΝΤ πάλης δεν ανήκουν. Ο εθνικισμός και ο ρατσισμός αποτέλεσαν πάντα βάση επιβολής των ισχυρών στους αδύναμους.
3) "Να ψηφίσουμε το διάβολο κλπ". Δηλαδή θα τιμωρήσουμε τον αρχιδιάβολο στηρίζοντας ΄τους άλλους που "διέλυσαν την Τ.Α." και στηρίζουν ή ανέχονται την πολιτική του αρχιδιαβόλου!
Είτε πρόκειται για σκόπιμη σύγχυση είτε απλώς για σύγχυση και υποταγή αυτή η λογική δεν μας πάει πουθενά αλλού παρά μόνο στην ίδια πολιτική και στα χειρότερα αδιέξοδα της. Η "καταξίωση του πολίτη ως ψηφοφόρου" και όχι ως καθημερινά αγωνιζόμενου ανθρώπου είναι η πιο παλιά μορφή υποταγής στα πολλά πρόσωπα της πολιτικής της φτώχειας, ανεργίας και εξαθλίωσης που δυναστεύει τους εργαζόμενους και τη νεολαία.